Kocham filmy kostiumowe, zwłaszcza, gdy są ekranizacją dobrych książek i do tego najlepiej ze złotych lat Hollywood. I tak, jak pokochałam Vivien Leigh w "Przeminęło z Wiatrem", tak tutaj poczułam się rozczarowana nie tyle jej grą aktorską, która jest świetna, co po prostu samym filmem. Czytałam "Anne Kareninę" bardzo długo, ponieważ chciałam delektować się tą książką, jej opisami, wysublimowaną treścią, samymi bohaterami, a także obrazem samej Rosji. Natomiast film został wg. mnie zrobiony po "łebkach", pokazuje tylko w skrócie najważniejsze momenty z książki, ale w taki sposób, że nie tworzą one całości i mam wrażenie, że jest to takie skakanie z kadru na kadr, nie ma czegoś co połączyłoby to w konkretną i zwartą całość. To tak jakby pokazywać dobrą historię w kawałkach. Ktoś, kto nie czytał "Anny Kareniny" miałby problem ze zrozumieniem do końca, kto jest kim w tym filmie i jakie są ich powiązania, a także o co dokładnie chodzi.
O zgrozo oglądałam "Przeminęło z wiatrem" kilka razy i zawsze byłam zachwycona, ponieważ film jest niemal idealnym odwzorowaniem książki z każdym szczegółem. Jest w zasadzie równy książce. Tutaj tego nie ma. Film jest niezły, Vivien Leigh wspaniała, ale to za mało. Liczyłam na naprawdę porządne kino i przeliczyłam się. Domyślam się, że gdyby chciano zrobić dokładną ekranizację "Anny Kareniny" trzeba byłoby nakręcić film długości niemal takiej jak "Przeminęło z wiatrem", ale wolałabym już taką ekranizację niż taką, jak ta. Obejrzę jeszcze inne wersje ekranizacji tej książki i może one będą lepsze:))