Kolejna ekranizacja powieści wybitnego realisty i znawcy ludzkich dusz.
Rosja, druga połowa XIX wieku. Do hrabiego Obłońskigo przyjeżdża prześliczna siostra Anna. Jest ona żoną bezwzględnego "biznesmena" - jakbyśmy go dziś nazwali - i nieszczęśliwa w owym małżeństwie. Rozwieść się jednak nie może ze względu an surowe zasady towarzyskie i malutkiego syna, którego bardzo kocha.
Pewnego dnia na balu, wydanego przez jedn z wielu kuzynek, Anna poznaje tajemniczego i niezwykle pociągającego hrabiego Wrońskiego. Rodzi się między nimi sympatia, a potem miłość. Miłość tak silna, że Anna dla niej porzuca swoją rodzinę i nie bacząc na opinię jaką przez ten czyn ma w towarzystwie, zamieszkuje z Aleksym. Niestety, to nie koniec historii, a ledwie jej początek....

Anna Karenina jest żoną Aleksieja, oziębłego mężczyzny, który bardziej jest zainteresowany swoją karierą niż żoną i jej uczuciami. To co Annę trzyma w małżeństwie to syn, którego kocha nad życie. Pewnego dnia Anna wybiera się do Moskwy by wesprzeć brata, który także ma problemy małżeńskie. W pociągu poznaje sympatyczną hrabinę Wrońską. Przez całą drogę hrabina bawi ją opowieściami o swoim synu. Traf chce, że hrabia Wroński przychodzi odebrać matkę z dworca  i Anna może go poznać osobiście. Wroński jest oczarowany Anną i od tej pory nie ustaje w wysiłkach aby ją w sobie rozkochać. Zaniedbywana emocjonalnie kobieta na nowo zaczyna przypominać sobie jak to jest być kochaną. Dla tej miłości poświęca swoje dotychczasowe życie, małżeństwo, dobrą opinię a nawet syna. Za te chwile szczęścia przyjdzie jej jednak zapłacić cenę jakiej się nie spodziewa.